ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

 Τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινούν τα πάθη του Χριστού.

Την  Μεγάλη  Δευτέρα η εκκλησία μας θυμάται τα εξής γεγονότα:

 Του ενάρετου Ιωσήφ.

Μια παλαιότερη ανάμνηση, τύπος του Ιησού, είναι ο Ιωσήφ, γιος του πατριάρχη Ιακώβ και δισέγγονος του Αβραάμ.

Ο Ιωσήφ ήταν ο μικρότερος γιος και ο πατέρας του τού είχε αδυναμία. Τα αδέρφια του τον ζήλευαν πάρα πολύ γι’ αυτό τον έριξαν σε ένα βαθύ λάκκο και είπαν ότι τον φάγαν τα θηρία δείχνοντας ένα ματωμένο ρούχο. Ο  Ιωσήφ σώθηκε όμως. Μετά τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους και εκείνοι τον πούλησαν στον Πετεφρή, τον αρχιμάγειρα του φαραώ (βασιλιά)  της Αιγύπτου. Ο Ιωσήφ ήταν παρά πολύ όμορφος και η γυναίκα του Πετεφρή τον αγάπησε, εκείνος όμως όχι. Η γυναίκα από το θυμό της είπε στο σύζυγό της ότι ο Ιωσήφ την αγαπάει και της επιτέθηκε με ανήθικο σκοπό. Εκείνος την πίστεψε και ο Ιωσήφ βρέθηκε στην φυλακή.

 Κάποτε ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ήθελε να του το εξηγήσουν. Τότε του είπαν πως μόνο ο Ιωσήφ μπορεί να το κάνει και το εξήγησε. Του είπε  ότι θα έρθουν επτά χρόνια καλά με μεγάλες σοδειές και επτά χρόνια άσχημα με μεγάλη πείνα. Ο Φαραώ κατάλαβε ότι ήταν σοφό άτομο και τον έκανε γενικό άρχοντα.

Ο Ιωσήφ διοίκησε σωστά και χειρίστηκε εύκολα τα επτά χρόνια της πείνας δίνοντας στο λαό ό,τι είχε στις αποθήκες από τα επτά καλά χρόνια. Φρόντισε και τα αδέρφια του όταν πήγαν και του ζήτησαν βοήθεια χωρίς να κρατήσει κακία.

Όπως ο Χριστός, αγαπητός του Πατέρα Του, κατηγορήθηκε από δικούς του ανθρώπους και πουλήθηκε για 30 αργύρια, φυλακίστηκε και στο τέλος αναστήθηκε.

Την Μεγάλη Δευτέρα θυμόμαστε ακόμα και την άκαρπη συκή. Ο Κύριος όχι μόνο ευλογεί αλλά και τιμωρεί κιόλας. Για να μην τιμωρήσει τους ανθρώπους τιμώρησε μια συκιά, η οποία ξεράθηκε αμέσως. Η συκή αυτή συμβολίζει τόσο την Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο στερούμενο πνευματικών καρπών, δηλαδή αρετών.
(παλιότερη εργασία παιδιών)