Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ


Ο κανελής σκύλος με το σταχτί γατάκι βρίσκονται πάνω στην κεραμιδιά σκεπή. Το γατάκι φοράει ένα βυσσινή φιόγκο. Ο κανελής
σκύλος φαίνεται πολύ ευτυχής. Παίρνει το ασημί κολάρο και πηδάει πάνω στον πορτοκαλή φράχτη. Το σταχτί γατάκι αρπάζει ένα χρυσαφί καπέλο και τρέχει. Οι δυο τους είναι ευτυχισμένοι.
ΑΝΤΩΝΗΣ

Ο κανελής σκύλος παίζει με το σταχτί γατάκι και το βυσσινί κουβερτάκι. Βρίσκονται μέσα σε ένα κεραμιδί όμορφο σπιτάκι. Το σκυλάκι φοράει ένα θαλασσί κασκόλ και η γατούλα η ομορφούλα φοράει ένα εντυπωσιακό   μέσα στο ζεστό σπιτάκι. Κάποια στιγμή ακούγεται το κουδούνι. Η γατούλα λέει θα ανοίξω εγώ. Τότε εμφανίζεται η φίλη τους η Κουελίτσα. Χάρηκαν πολύ που την είδαν. Πέρασαν ακόμα πιο ωραία και είχαν ένα υπέροχο πρωινό.
τριανταφυλλί φορεματάκι. Η γατούλα και ο σκύλος παίζουν και τρέχουν
Αναστασία Τ.

Ο καλύτερος μου φίλος
Ο καλύτερος μου φίλος είναι ο Ηρακλής. Είναι ένα αγόρι εννιά χρονών και μένει στο χωριό της μαμάς μου το κεφαλοχώρι.
Είναι ένα μελαχρινό, ψηλό και αδύνατο αγόρι. Έχει μαύρα, πυκνά μαλλιά, καστανά μάτια και υπέροχα κάτασπρα δόντια.
Ο Ηρακλής είναι ένα πολύ ευγενικό παιδί. Δεν τον βλέπεις πότε κατσούφη, πάντα με το χαμόγελο.  Του αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Δεν του αρέσει να παίζει με ζωηρά παιδιά, γι αυτό και γίναμε πολύ καλοί φίλοι.
Με τον φίλο μου συναντιόμαστε  τα Σαββατοκύριακα, που πηγαίνω στο χωριό. Περνάμε πολλές ώρες μαζί. Άλλες φορές παίζουμε στο γήπεδο ενώ άλλες   φορές καθόμαστε στο σπίτι του παρέα με τον ηλικιωμένο παππού του.
Την Κυριακή που πήγα στο χωριό μού είχε μια έκπληξη. Μου παρουσίασε το καινούριο του κατοικίδιο, ένα αδέσποτο σκυλάκι που υιοθέτησε. Ήταν πολύ χαρούμενος και γ
ω το ίδιο που τον έβλεπα να λάμπει από χαρά.
Τον αγαπώ τον φίλο μου, γιατί είναι πολύ ευαίσθητος και συμπονετικός μαζί μου. Με βοηθάει και με στηρίζει, όταν τον έχω αν΄γκη. Δεν θέλω να τον χάσω ποτέ.
ΘΑΝΟΣ

ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Είμαι η Εύη και σε λίγο θα φτάσουμε στο πιο όμορφο νησί του κόσμου μαζί με την φίλη μου, την Νικολέτα και τους γονείς μας.
Μόλις κατεβήκαμε από το καράβι, πήγαμε στο ξενοδοχείο. Μετά εγώ και η Νικολέτα πήγαμε για μπάνιο στη θάλασσα. Η παραλία ήταν υπέροχη και το νερό ζεστό και καταγάλανο. Δεν καταλάβαμε πως άρχισε να βραδιάζει και εμείς πηγαίναμε όλο και πιο βαθιά. Τότε η Νικολέτα άρχισε να βουλιάζει και εγώ δεν κατάφερα να την πιάσω. Βγήκα απ τη θάλασσα κλαίγοντας. Μετά από λίγο όμως την έφερε ζωντανή  έξω ένα δελφίνι!
Όταν συνήλθε η Νικολέτα της εξήγησα τι είχε γίνει και αυτή χάρηκε.
Μετά από μέρες ξαναβρήκαμε το δελφίνι. Αμέσως αρχίσαμε να παίζουμε και να διασκεδάζουμε μαζί του.  το ρίχναμε παιχνίδια και εκείνο μας τα έφερνε πίσω.
Ήταν το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου. Πιστεύω να ξαναπάμε διακοπές σε εκείνο το νησί.
ΒΑΓΙΑ

Αγαπητό μου ημερολόγιο σήμερα συνέβη κάτι που ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω. Είχα πάει το πρωί με τη μαμά μου στη θάλασσα της Κέρκυρας. Για να φτάσουμε χρειάστηκαν  πολλές ώρες. Φτάσαμε στις 8:30 και μπήκαμε στη θάλασσα για το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού.
Καθώς ήμασταν μέσα στη θάλασσα, βλέπω ένα δελφίνι να κάνει βουτιά στα ανοιχτά. Ενθουσιάστηκα πολύ που το είδα. Όμως δεν εμφανίστηκε ξανά. Εγώ συνέχισα το παιχνίδι μου στη θάλασσα μέχρι  που βλέπω μια μαύρη σκιά από κάτω μου. Αυτή άρχισε να ανεβαίνει προς την επιφάνεια. Ήταν ένα δελφίνι που με πήρε στην πλάτη του. εγώ έπαιξα λίγο μαζί του, ώσπου με φώναξε η μαμά μου για να φύγουμε. Εγώ το αποχαιρέτησα και μπήκα στο αμάξι για να γυρίσουμε στην πόλη. Αυτό  το μπάνιο θα μου μείνει αξέχαστο.
Μαρία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου