Ας γνωρίσουμε κάποιους ήρωες, λιγότερο γνωστούς, που έχουν καταγωγή ή έδρασαν στη Μακεδονία.
1ΟΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΚΑΡΑΤΑΣΟΣ
Ο οπλαρχηγός της
Μακεδονίας και στρατάρχης της επανάστασης Τάσος Καρατάσος γεννήθηκε το 1764 στο
χωριό Δοβρά της Βέροιας. Διακρινόταν μεταξύ όλων των πολεμιστών της Μακεδονίας
για την μεγάλη του ανδρεία του.
Είχε βροντώδη φωνή, θάρρος, τόλμη και
ψυχραιμία παροιμιώδη. Είχε οχτώ παιδιά. Τέσσερις γιους, δυο
θυγατέρες και τη γυναίκα του έχασε ο Καρατάσος στην επανάσταση. Άλλοι δυο γιοι
του πολέμησαν κοντά στον πατέρα τους ως το τέλος.
Δεκαεπτά χρονών έγινε κλέφτης στο
Βέρμιο και γρήγορα έγινε πρωτοπαλίκαρο του Καπετάν Ρομφέη και γρήγορα αρχηγός.
Κατά τη επανάσταση της Μακεδονίας το
1822, αναγνωρίσθηκε αρχιστράτηγος και διεύθυνε με πολλή σύνεση τον αγώνα κατά
των Τούρκων.
Με την έναρξη της επανάστασης, για να
προλάβει την είσοδο κι άλλου στρατού στη
Βέροια, ο Καρατάσος προσπάθησε να την καταλάβει. Δεν τα κατάφερε όμως
και εγκατάλειψε τη Βέροια και στρατοπέδευσε στην Παναγία Δοβρά με 240
παλικάρια.
Ο Καρατάσος προσπάθησε να επιτεθεί
πάλι με τη βοήθεια του Ζαφειράκη και του Γάτσου. Όμως είχε φτάσει ο Λουμπούτ
Πασάς με 15.000 στρατό και πολιόρκησε το Μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά.
Οι προσπάθειες απέτυχαν, όμως οι
κλέφτες έφυγαν βλέποντας την επιμονή των Τούρκων και ης μεγάλες τους
δυνάμεις. Οι Τούρκοι απαγχόνισαν τον ηγούμενο της Μονής Γεράσιμο και έκαψαν το
μοναστήρι και τα διπλανά του χωριά. Με το τέλος της επανάστασης στη Μακεδονία ο Καρατάσος μαζί με τους γιους του, Δημήτρη και
Κωνσταντίνο και 700 κλεφτών κατέβηκαν στη επαναστατημένη Ελλάδα και συνέχισαν
τον αγώνα. Εκεί αρχηγός 2.000 - 3.000 Μακεδόνων και Θεσσαλών αγωνίστηκε μέχρι
το τέλος του αγώνα.
Πήρε μέρος στη Μάχη του Πέτα, στην
Εύβοια, στην Αλόννησο, στο Τρίκερι, στη Σκιάθο όπου και ματαίωσε την κατάληψη
του νησιού και ήταν ο πρώτος που
νίκησε το στρατό του Ιμπραήμ στο Σχινόλακα της Μεσσηνίας.
Όλοι οι οπλαρχηγοί ( Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Δεληγιάννης κλπ)
θαύμαζαν τον Καρατάσο
Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε από
τον Καποδίστρια αρχηγός της 7ης χιλιαρχίας.
Πέθανα στις
31 Ιανουαρίου του 1830 στη Ναύπακτο.
2ΟΣ
Οπλαρχηγός της Βέροιας (Έδεσσα 1771 – Αταλάντη 1839). Στα τέλη του 18ου αιώνα δρούσε ως αρματολός στον Όλυμπο και το 1821 κήρυξε την Επανάσταση στη Νάουσα, μαζί με τον Τ. Καρατάσο και τον Ζαφειράκη Θεοδοσίου. Μετά την καταστολή της Επανάστασης στη Μακεδονία και την καταστροφή της Νάουσας (Απρίλιος 1822) κατέφυγε στο Βέρμιο, με τους άλλους Μακεδόνες οπλαρχηγούς.
Στη συνέχεια πήγε στη δυτική Στερεά, όπου συνεργάστηκε με τον Γ. Καραϊσκάκη. Μετά την ήττα του Πέτα ακολούθησε, επικεφαλής σώματος 100 στρατιωτών, το Γενναίο Κολοκοτρώνη και διακρίθηκε στη μάχη των Δερβενακίων. Το 1823 πολέμησε μαζί με τον Καρατάσο στο Τρίκερι και στις Βόρειες Σποράδες.
Για μικρό διάστημα αναμίχθηκε στις εμφύλιες διαμάχες στην Πελοπόννησο, καθώς και στις προσπάθειες για την απόκρουση του Ιμπραήμ πασά. Τον Νοέμβριο του 1826 πήρε μέρος στην αποτυχημένη απόπειρα του Κωλέττη για δημιουργία αντιπερισπασμού στην Αταλάντη, με σκοπό να παρεμποδίσει τις επικοινωνίες του Κιουταχή πασά στην Ανατολική Στερεά, και μόλις διέφυγε την αιχμαλωσία. Μετά το τέλος του Αγώνα τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια, αποστρατεύθηκε με το βαθμό του συνταγματάρχη της «ενεργού φάλαγγος» και πέθανε πάμπτωχος.
3ΟΣ
ΖΑΦΕΙΡΑΚΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ (1772-1822).
Έλληνας πρόκριτος από τη Νάουσα. Τον κυνήγησε και τον φυλάκισε, στα Γιάννενα, ο Αλή πασάς, αλλά ο Ζαφειράκης δραπέτευσε και πήγε στη Νάουσα. Μόλις κηρύχτηκε η Επανάσταση του 1821, οι Τούρκοι σκότωσαν το εικοσάχρονο παιδί του. Τον επόμενο χρόνο ο Ζαφειράκης μαζί με τον Καρατάσο και το Γάτσο ξεσήκωσε τη Νάουσα σε επανάσταση και διέθεσε όλη την περιουσία του, για να φτιάξει στρατιωτικό σώμα. Μετά την καταστροφή της γενέτειράς του από τον τουρκικό στρατό, έφυγε στα βουνά, όπου και σκοτώθηκε μαζί με πολλούς στρατιώτες του, ενώ η γυναίκα του και πολλοί συγγενής του υποβλήθηκαν σε φριχτά βασανιστήρια από τους Τούρκους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου