Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Γράφω κείμενο με ομώνυμα και παρώνυμα

Ένας άνθρωπος πήγε σε ένα ψιλικατζίδικο και πήρε ένα κρουασάν με πολλή μερέντα. Το πλήρωσε με λίγα ψιλά που είχε στην τσέπη του.

Μετά ανέβηκε  ψηλά σε ένα βράχο και το έφαγε με την ησυχία του. Από εκείνα τα βράχια είχε θέα στην όμορφη γαλάζια θάλασσα. Πέρα μακριά φαινόταν ο ναός κάποιας θεάς.
Αυτός ο άνθρωπος ήταν, επίσης, ψαράς και ψάρεψε έναν σολομό που είχε παράξενα κόκκινα βράγχια.
Πέρασε η ώρα και γύρισε στο σπίτι του. Έψησε  το ψάρι στον φούρνο και το έφαγε.
Αναστάσης.

Ποδοσφαιρικός αγώνας
Σήμερα είναι ο αγώνας κυπέλου ΑΕΚ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ. Φέτος γίνεται και το γήπεδο της ΑΕΚ και για αυτό πήρε δανεικά. Το γήπεδο είναι δίπλα σε ένα κλήμα. Στην περιοχή αυτή συνήθως το κλίμα είναι βροχερό αλλά σήμερα χιονίζει.
Ο Δανός διαιτητής σφύριξε και το ματς άρχισε. Μόλις μπήκε στο γήπεδο και ένας χοίρος και με τα χίλια ζόρια τον έδιωξαν. Αυτός έτσι που έτρεχε, έπεσε στον τοίχο και σε λίγο συνήλθε και έφυγε.
Το ματς ξανάρχισε και ο ΠΑΟ έκανε ένα σκληρό φάουλ στον Λάζαρο. Οι παίχτες του ΠΑΟ έστησαν ένα τείχος και έκλεισαν πολύ καλά το δρόμο προς τα δίχτυα. Ο Χριστοδουλόπουλος βαράει το φάουλ και η μπάλα παίρνει τόσο πολύ φάλτσο  και η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι και ... ΓΚΟΟΟΟΛ.
Ο Λάζαρος άνοιξε το σκορ. Ο Βλαχοδήμος πήρε την μπάλα και την πέταξε  τόσο ψηλά που παρά λίγο να χαθεί.
Το διάλειμμα ήρθε και στη θέση  του Τόσιτς μπήκε ο Λαμπρόπουλος. Ο Μάνταλος απ’ τις κερκίδες κοιτούσε την θέα και μια σφήκα τον τσίμπησε. Έξω οι αστυνόμοι φύλαγαν το γήπεδο πολύ καλά. Ο Λαμπρόπουλος, που έχει ως πρότυπο τον Ronaldo, έδωσε μια πολύ καλή πάσα στον Λιβάιακαι αμέσως έβαλε το γκολ.
Έτσι έληξε το ματς και η ΑΕΚ πήρε την πρόκριση για τον ΤΕΛΙΚΟ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Το κάστρο
Πριν καιρό πήγα μια εκδρομή σε μια πόλη. Μια μέρα ο ξεναγός μας οδήγησε σε ένα κάστρο έξω από την πόλη. Το κάστρο αυτό ανήκε σε έναν φιλόλογο, φιλότεχνο άνθρωπο αλλά φιλάργυρο.
Μόλις μπήκαμε μέσα είδαμε το μεγάλο σαλόνι το οποίο ήταν στολισμένο με τους πίνακες του φιλότεχνου ανθρώπου. Διασχίζοντας το κάστρο είδαμε πολλές κάμαρες.
Ανεβαίνοντας στον επάνω όροφο είδαμε την κάμαρα του ιδιοκτήτη, που ήταν πρότυπο ομορφιάς. Η θέα από ψηλά ήταν τέλεια. Μέσα στον τοίχο υπήρχε μια κρυφή πόρτα, όπου εκεί ο άνθρωπος φυλούσε σε ένα σεντούκι τις λίρες του.
Η ξενάγηση τελείωσε μετά από λίγη ώρα. Ήταν μια από τις πιο όμορφες εκδρομές της ζωής μου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ

Η φίλη μου η Ελένη
Η Ελένη είναι μια φίλη μου. Μένει απέναντι από το σπίτι μου. Το σπίτι της είναι πολύ μεγάλο. Έχει τρεις ορόφους. Η κάμαρα της είναι ψηλά στον τρίτο όροφο του σπιτιού. Από κει μπορείς να δεις όλη τη θέα της Βέροιας. Κάποιες φορές πάω και στο σπίτι της.
Η Ελένη είναι πολύ καλή. Πάει χορό, στίβο και μαθαίνουμε μαζί ποντιακή λύρα.
Στο σχολείο είμαστε στην ίδια τάξη. Στο διάλειμμα παίζουμε μαζί.
Μια φορά μου είχε χαρίσει ένα χρυσό στυλό. Είναι μια από τις καλύτερες φίλες μου.
ΒΗΘΛΕΕΜ

Σήμερα το πρωί, την ώρα του διαλείμματος, ο δάσκαλος μας ανακοίνωσε ότι αύριο θα πάμε εκδρομή. Το κλίμα στην τάξη αμέσως άλλαξε, έγινε πολύ χαρούμενο.
 Όλοι συμφωνήσαμε ότι η εκδρομή θα ήταν υπέροχη. Θα πηγαίναμε στη Θεσσαλονίκη να δούμε τα παλιά τείχη της πόλης. Μετά θα πάμε  στον Λευκό Πύργο για να θαυμάσουμε τη θέα από ψηλά. Δεν θα μπορούσαμε βέβαια να μην επισκεφτούμε την Καμάρα.
Την μέρα της εκδρομής η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα. Ήταν μια όμορφη βόλτα με τους συμμαθητές μου που θα την θυμόμαστε για πάντα!!
ΓΙΩΡΓΟΣ

Η καθημερινή ζωή του κύριου Λεοπόλδου.
Ο κύριος Λεοπόλδος ζει μόνος του, γιατί είναι χήρος και τα παιδιά του έχουν μεγαλώσει. Προσπαθεί να περάσει τον χρόνο του όσο πιο δημιουργικά μπορεί.
Το πρωί, όταν ξυπνάει, ετοιμάζει τον δανικός του καφέ και κάθεται δίπλα στο κλήμα της αυλής του χαζεύοντας την όμορφη θέα των βράχων της θάλασσας. Ύστερα ακούει την αγαπημένη του μουσική από την ποντιακή λύρα.
Αφού πιεί τον καφέ του, κλείνεται στην κάμαρά του και διαβάζει ιστορίες από το παρελθόν, για την Σφίγγα της Αιγύπτου, τους ολύμπιους θεούς και θεές, για τις ρωμαϊκές κατακόμβες ακόμα και για τους κλέφτες και τους αρματολούς.
Το απόγευμα παίρνει τους φίλους του και πηγαίνουν για χορό ή στίβο.
Είναι πάντα ήρεμος κάνοντας αυτά που αγαπά. Αποτελεί το πρότυπο ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

Μια καλοκαιρινή μέρα
Ήταν ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου, όταν αποφασίσαμε με την οικογένειά μου να πάμε μια βόλτα στο κτήμα μας στο χωριό.
Μόλις φτάσαμε, θαυμάσαμε την υπέροχη θέα από ψηλά. Μετά εγώ με τον αδερφό μου αρχίσαμε να κυνηγιόμαστε σε όλο το κτήμα. Παίξαμε, γελάσαμε και παίρναμε στα χέρια μας διάφορα χόρτα και φυτά που υπήρχαν εκεί. Αρχίσαμε τον χορό μέχρι που μια σφήκα τσίμπησε τον αδερφό μου.
Αυτός άρχισε να ουρλιάζει από τον πόνο. Εγώ τον αγκάλιασα και τον φιλούσα μέχρι να έρθει η μαμά μου. Η μαμά μου έκανε τα « μαγικά» της και σε λίγο ο αδερφός μου ηρέμησε.
Καθίσαμε όλοι μαζί κάτω από το κλήμα για να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε. Ξαφνικά ο ουρανός σκοτείνιασε. Ο μπαμπάς μας είπε ότι είναι η έκλειψη του ήλιου. Θαυμάσαμε όλοι μαζί αυτό το σπάνιο φαινόμενο με το στόμα ανοιχτό.
Έπειτα γεμάτοι με εμπειρίες και ωραίες εικόνες από το μικρό διάλειμμα που κάναμε, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
ΙΩΑΝΝΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου