Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

Το ζωάκι μου




Το  πρωί των Χριστουγέννων πήγα με τον μπαμπά μου στο κυνοκομείο.
Στο κυνοκομείο δούλευε ένας ευγενικός ηλικιωμένος κύριος. Ήθελα να πάρω ένα κατοικίδιο, για την ακρίβεια ένα κουταβάκι. Υπήρχαν πολλά αλλά μόνο ένα με τράβηξε την προσοχή. Ένα μαύρο σκυλάκι με μαύρα μάτια. Αυτό και πήρα.
Όταν το είδα στο κυνοκομείο ήταν φρόνιμο, ενώ στο σπίτι ζωηρό. Ήταν εκτός ελέγχου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Όμως όσο οι μέρες περνούσαν, ηρεμούσε. Μάλλον θα ήταν από τη χαρά του και συμπεριφερόταν έτσι.
Μετά από τρεις μήνες εκπαίδευσης έγινε πολύ υπάκουος. Ήταν λες και διέγραψε την παλιά του μνήμη και έβαλε καινούρια.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Στο σπίτι μου έχω ένα  κατοικίδιο, που είναι πολύ ζωηρό. Όταν κλείνω την πόρτα και φεύγω παίρνει ένα θλιμμένο ύφος και με κάνει να στενοχωριέμαι. Εγώ επειδή είμαι πολύ ευαίσθητος το φιλάω στο μέτωπο και μετά το αγκαλιάζω. Το έχω ονομάσει  Κατσούφη, γιατί συνέχεια κατσουφιάζει.
ΑΝΤΩΝΗΣ

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ
Ένας ηλικιωμένος και ευγενικός παππούκας κάποτε είχε αποκτήσει ένα κατοικίδιο.
Το κατοικίδιο αυτό ήταν ένα ζωηρό σκυλάκι. Το λέγανε Τζακ. Το φρόντιζε, το τάιζε, το πήγαινε βόλτα, το έκανε μπάνιο, το έπαιζε και τους άρεζε να κοιμούνται.
Κάποτε όμως το σκυλάκι αρρώστησε και πέθανε. Ο παππούς στενοχωρήθηκε. Πήρε όμως ένα άλλο σκυλί και το ονόμασε και εκείνο Τζακ για να μην ξεχάσει ποτέ το παλιό του σκυλί.
ΔΙΟΝΥΣΙΑ


Στην γειτονιά μου ζει ένας ηλικιωμένος κύριος, που μένει μόνος του σε μια μονοκατοικία. Πρόσφατα επισκέφτηκε το κυνοκομείο της πόλης για να αγοράσει ένα κατοικίδιο για να του κάνει παρέα. Διάλεξε ένα μεγάλο μαύρο σκύλο με σκούρα μάτια και μικρή ουρά. Ο σκύλος στο κυνοκομείο φαινόταν πολύ ήρεμος, όμως όταν τον πήγε στο σπίτι άρχισε να γαβγίζει και να είναι πολύ ζωηρός και να κάνει ζημιές στο σπίτι. Τότε ο ηλικιωμένος αποφάσισε να τον πάει για εκπαίδευση.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Τ.

Σε ένα μακρινό χωριό ζούσε ο κ. Μανόλης. Ο κ. Μανόλης είχε ένα κατοικίδιο, τον Μάξιμο. Και οι δυο έμεναν σε ένα σπίτι που απ’ έξω είχε ζωγραφισμένη μια πόλη. Η πόλη ήταν φτιαγμένη από φρούτα.
Μετά από καιρό ο  εύθυμος, μέχρι τότε, κ. Μανόλης γέρασε. Άρχισε να γίνεται κατσούφης και ιδιότροπος. Ακόμη,  έσβησε τη ζωγραφιά με την πόλη με τα φρούτα. Ο Μάξιμος το σκυλάκι του κ. Μανόλη στενοχωρήθηκε πολύ και αρρώστησε. Οι μέρες περνούσαν κι ο Μάξιμος δεν γινόταν καλά.
Έτσι μια μέρα ήρθαν από το κυνοκομείο και πήραν τον Μάξιμο. Μόλις το άκουσε αυτό ο κ. Μάξιμος προβληματίστηκε. Κάτι δεν έκανε καλά! Μετά  από πολλή ώρα σκέψης κατάλαβε το λάθος του. Ο κ. Μανόλης πήγε και πήρε τον Μάξιμο και τον πήγε σπίτι.
Από τότε όλα άλλαξαν. Ο κ. Μανόλης βρήκε τον παλιό ευαίσθητο και εύθυμο εαυτό του και ο Μάξιμος  βρήκε ξανά τον εαυτό του, τον ζωηρούλη του εαυτό.
Στον τοίχο του σπιτιού ζωγράφισαν μια κοινότητα να φυτεύει λουλούδια. Από τότε όλοι έζησαν καλά και καλύτερα από εμάς.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Α.
ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΟΥ.
Μια φορά και έναν καιρό σε μια μικρή γειτονιά ζούσε ένα αγοράκι που το όνομά του ήταν Πέτρος.
Ο Πέτρος πήγαινε στην Τετάρτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Ήταν ευγενικός, έξυπνος, γεννα
ίος και του άρεσε πολύ να διαβάζει βιβλία. Είχε και ένα κατοικίδιο, ένα σκυλάκι που το έλεγαν Πάμπλο. Ο Πάμπλο ήταν ένα μεγάλο, ζωηρό σκυλάκι και η ράτσα του ήταν χάσκι. Το χρώμα του ήταν άσπρο και μαύρο.
Μια μέρα ο Πέτρος πήγε το κατοικίδιό του μια βόλτα στο πάρκο που ήταν κοντά στο σπίτι του. όταν ήταν η ώρα να γυρίσουν στο σπίτι, ο Πέτρος πήρε τον Πάμπλο και πήγαν να περάσουν από τη διάβαση. Από την άλλη πλευρά βρισκόταν μια ηλικιωμένη κυρία, που έμεινε κοντά στο σπίτι του Πέτρου. Μόλις την είδε ο Πάμπλο,  όρμησε πάνω της και την έριξε κάτω. Αμέσως ο Πέτρος πήγε και την σήκωσε. Την βοήθησε να περάσει απέναντι με πολλή προσοχή.
Η κυρία τον ευχαρίστησε και έφυγε. Αργότερα, όταν έφτασαν στο σπίτι, ο Πέτρος μάλωσε τον Πάμπλο. Όμως δεν τον κράτησε κακία. Μετά άρχισε να τον χαϊδεύει και να παίζει μαζί του.
ΒΑΓΙΑ

Σήμερα η οικογένειά μου μού είχε μια έκπληξη, επειδή ήμουν θλιμμένος. Πήγαμε στο κυνοκομείο για να πάρουμε ένα κατοικίδιο. Εκεί υπήρχε ένα μικρόσωμο σκυλάκι το οποίο ήταν πολύ ζωηρό. Το πήραμε και πήγαμε στην αυλή του σπιτιού. Έπαιζα μαζί του όλη μέρα με την μπάλα. Είμαι πολύ χαρούμενος που έχω στην κατοχή μου ένα σπιτάκι.
Θεόφιλος.

1 σχόλιο:

  1. Κύριε Φώτη η ιστορία: Το αγόρι και ο σκυλος του ειναι δική μου ιστορία.Βαγια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή